Kolejna księga stanu cywilnego zmarłych z Bargłowa obejmuje okres od maja 1810 roku do końca 1811 roku. W latach 1808-1825 każda gmina miała wyznaczonego jednego urzędnika stanu cywilnego dla wszystkich wyznań. W publikowanych indeksach znaleźć więc można m. in. osoby wyznania mojżeszowego (starozakonni) i całkiem pokaźną liczbę ewangelików. Wśród metryk z tego okresu można znaleźć jedną wyjątkowo interesującą: akt zgonu Anny Rostkowskiej, wdowy najpierw po chorążym Ziemi Wiskiej Andrzeju Karwowskim, a później po generale Antonim Rostkowskim.  Po śmierci Andrzeja Karwowskiego własność dzierżawy nad Tajnem i Tajenkiem została przejęta przez wdowę, Annę Karwowską z domu Świderską. Gdy rok później poślubiła Generała Antoniego Rostkowskiego, stała się bardzo bogata i dokupiła więcej sąsiadujących gruntów. Miejscowi chłopi byli niezadowoleni z jej panowania, gdyż miała reputację ciemiężycielki. O utarczkach Anny Rostkowskiej z miejscowymi chłopami można przeczytać więcej w artykule pt. “Anna Rostkowska przeciwko mieszkańcom Polkowa” autorstwa Jaya Orbika.

Lata 1810-1811 indeksowała Wioletta Ostrowska. Dziękujemy!

Uzupełnione o tę księgę indeksy zgonów można znaleźć na stronie parafii Bargłów.

Kontynuujemy publikację ksiąg stanu cywilnego z parafii Bargłów (a właściwie Gminy Bargłowskiej). Tym razem uzupełniamy indeksy zgonów o księgę obejmującą okres od maja 1809 roku do kwietnia 1810 roku. Na co warto zwrócić uwagę analizując te dane? Parafia Bargłów graniczyła z Prusami Wschodnimi. Taka bliskość ułatwiała niewątpliwie przepływ ludzi z jednej strony granicy na drugą. W indeksach znajdziemy więc osoby wyznania ewangelickiego, głównie kolonistów i rzemieślników, a także katolików, którzy urodzili się na terenie Królestwa Pruskiego, a później los ich związał z obszarem parafii Bargłów.

Indeksowała Wioletta Ostrowska. Dziękujemy!

Uzupełnione o tę księgę indeksy zgonów można znaleźć na stronie parafii Bargłów.

Księgi stanu cywilnego z lat 1808-1825 stanowią raj dla genealogów. Zawierają znacznie więcej informacji niż równolegle prowadzone księgi kościelne. Szczególnie cenne są księgi zgonów, gdyż pozwalają cofnąć się do połowy XVIII wieku, a nawet dalej. Urzędnik stanu cywilnego zapisywał nie tylko szczegółowe informacje o zmarłej osobie, ale również o zgłaszających, którzy często byli w bliższej lub dalszej relacji z osobą główną, co było skrzętnie odnotowywane. Dziś rozpoczynamy serię publikacji ksiąg zgonów stanu cywilnego z parafii Bargłów. Na początek pierwsza księga obejmująca okres od maja 1808 do końca kwietnia 1809. Indeksowali Wioletta Ostrowska i Krzysztof Zięcina. Dziękujemy!

Uzupełnione o tę księgę indeksy zgonów można znaleźć na stronie parafii Bargłów.

Fragmenty większej księgi urodzeń ze Szczebry znalezione w Archiwum Parafialnym w Augustowie. Zachowały się tylko strony od 137 do 152 obejmujące metryki od numeru 17 do numeru 76 (od 24 stycznia do 11 lipca 1886 roku). Jeśli znajdziecie tu metrykę urodzenia swojego przodka, jesteście prawdziwymi szczęściarzami. Jednocześnie apelujemy, jeśli coś wiecie, słyszeliście, gdzie mogą znajdować się księgi lub ich fragmenty z tej nieistniejącej już dziś parafii, koniecznie dajcie nam znać. Sfotografujemy i zindeksujemy. Zdarzało się, że na czas wojny były poukrywane po prywatnych domach, więc szansa istnieje. Odkryjcie je przed nami. Rok 1886 indeksował Zbyszek Mierzejewski. Dziękujemy i zapraszamy do lektury!

Indeksy znajdują się na stronie parafii Szczebra.

Pisaliśmy już, że poszukiwania genealogiczne w parafii Raczki są bardzo trudne z powodu braku materiałów źródłowych. Opublikowaliśmy niedawno zapisy z raptularza raczkowskiego dotyczące ślubów z lat 1841-45. W tej samej księdze znajdują się zapowiedzi za ten sam okres. Zapowiedzi niosą ze sobą znacznie mniej informacji niż zapisy ślubów, ale mogą również stanowić ciekawy materiał dla badaczy historii rodziny, zwłaszcza w obliczu skąpej ilości informacji z tej parafii. Otóż znajdują się tam zapowiedzi małżeństw, które odbyły się w innych parafiach (choć nie jest wskazane w których) oraz zapowiedzi do małżeństw do których nie doszło do skutku, mimo złożonych przyrzeczeń. Są też pewne różnice pomiędzy zapowiedziami a następującymi później ślubami. Rozstrzygnięcie, które dane są rzetelniejsze pozostawiamy już Wam.

Zapowiedzi były głoszone wyłącznie w dni niedzielne. Ksiądz nie podawał jednak dat, jak w innych dokumentach kościelnych, ale nazwy niedziel według kalendarza liturgicznego. Mało tego, mimo, że zapisy były wykonywane po polsku, to nazwy niedziel podawano po łacinie. Podanie daty nie było więc łatwe – znaczna liczba niedziel w kalendarzu liturgicznym odliczana jest od świąt ruchomych.

Aktualizujemy również śluby z tej parafii, gdzie wprowadziliśmy drobne poprawki w kilku nazwiskach.

Indeksowała Wiola Ostrowska. Wyniki pracy można znaleźć na stronie parafii Raczki.

Parafia Raczki jest niesłychanie niewdzięczna jeśli chodzi o badania genealogiczne. W archiwum parafialnym znajdują się księgi od 1945 roku, a w innych archiwach ksiąg w ogóle brak, lub są tylko pojedyncze, przypadkowo zachowane sztuki. Mało tego, zaginęły również notariaty dla Raczek i obszaru parafii Raczki. Tym cenniejsza jest nasza publikacja zawierająca indeksy ślubów z lat 1841-45 z chyba jedynej księgi metrykalnej z Raczek przechowywanej w Archiwum Diecezjalnym w Łomży. Księga ta jest de facto raptularzem, na którego pierwszych kartach spisane są zapowiedzi (wkrótce i ta publikacja ujrzy światło dzienne), a przy dość niestarannie zapisanych ślubach pojawiają się częste notki dotyczące opłat za posługę. Część wpisów jest przekreślona, co skrzętnie odnotowaliśmy w uwagach. Na szczęście osoba sporządzająca wpisy dość skrzętnie odnotowywała informacje o zmarłych małżonkach wdów i wdowców, dzięki czemu możemy sięgnąć dalej w przeszłość tego ciekawego rejonu.

Indeksowała Wiola Ostrowska. Dziękujemy!

Wymienione indeksy można znaleźć na stronie parafii Raczki.

Dzisiaj dodajemy indeksy zgonów parafii Bargłów z lat 1891-1899. Księga potężna – zawiera ponad 2000 metryk. Jej zawartość długo indeksowaliśmy i weryfikowaliśmy, ale chyba warto było czekać. Parafia bargłowska była bardzo rozległa, graniczyła z Prusami. Znajdziemy tu więc nie tylko imiona i nazwiska zmarłych, ale też informacje skąd przybyli i czym się trudnili. Często zapisujący podawał imiona i nazwiska rodziców zmarłych, dzięki czemu historie osób z tej jednej księgi mogą sięgnąć nawet do początku XIX wieku. Indeksowali Zbyszek Mierzejewski i Mirek Pańkowski. Dziękujemy i zapraszamy do lektury zawartości, którą można znaleźć na stronach parafii Bargłów.

Po ukazie tolerancyjnym 1905 roku reaktywowano parafię katolicką w Teolinie, ufundowaną w 1789 roku przez Wołłowiczów ze Świacka i w Lipsku (powstałą 1582), a skasowane po 1875 roku. W związku z powstaniem nowych-starych parafii zapytano w 1907 roku m.in. mieszkańców wsi Bartniki k. Lipska, do jakiej parafii chcą należeć. Czy do Lipska, czy do Teolina?

Prezentujemy listę mieszkańców tej wsi sporządzoną w dniu 26 lutego 1907 roku. 11 Bartniczan opowiedziało się za Lipskiem, 46 za Teolinem, 2 nie oddało głosu wcale, bo nie było ich w domu, 2 wreszcie zdało się na wolę władzy duchownej. Zbierając deklaracje zapytano też mieszkańców o powody ich decyzji. Ci, którzy opowiedzieli się za Lipskiem odpowiedzieli, że:

• jest im dobrze i przy Lipsku
• oni już i składkę wnieśli na rzecz kościoła lipskiego
• uważają za rzecz nieprzystojną wszczynać jakieś spory z duchowieństwem i robić trudu władzy duchownej

Na dodatkowe pytanie czy, na rozkaz władzy diecezjalnej zgodzili się przejść do Teolina, wszyscy oświadczyli, że uczyniliby to bez wahania.

Ci, którzy opowiedzieli się za Teolinem argumentowali, że:

• z Barnik do Teolina jest im bliżej niż do Lipska szosą o 3 wiorsty, zwyczajną zaś drogą o 1 wiorstę
• im przykro należeć do Lipska, bo ks. proboszcz gromi ich za złodziejstwa, za pijatyki, za bijatyki i za inne hultajstwa, jakie się zdarzają, za ks. proboszczem i inni lipscy parafianie wołają na nich. Pewnej niedzieli ks. proboszcz tak gromił ostro Barniczan w kościele z ambony, że aż mury płakały, aż wstyd było słuchać.

Na pytanie, gdyby władza duchowna uznała za rzecz potrzebną zostawić Bartniki przy Lipsku, czyżby się zgodzili pozostać, 6 wyraziło gotowość do uległości władzy duchownej, inni zaś powtarzali, że proszą i prosić będą o przyłączenie ich do Teolina, a niektórzy, jak Adam Makowski, odzywali się, że oni nie chcą należeć do Lipska, że jeśli ich pozostawią przy Lipsku nie dadzą oni ani grosza na rzecz kościoła lipskiego.

Listę wraz z deklaracjami przy nazwie wsi Bartniki w nawiasach można znaleźć na stronach parafii Teolin i parafii Lipsk. Zapraszamy do lektury – to fragment historii tego niewielkiego skrawka ziemi, a że o księgi metrykalne z tego okresu z parafii Lipsk i Teolin niezwykle trudno, niech ten spis będzie dużą pomocą dla osób szukających swoich korzeni w tym rejonie Polski.

Indeksowała Sabina Filipowska.