Kolejna partia zgonów z Rajgrodu do roku 1846, która została rozszerzona do naszego formatu i wzbogacona o szereg informacji.
W tym zasobie spotkamy się także z aktami zgonu z kościoła w Rydzewie, który stał się samodzielną parafią.
Pojawiają się także liczne nowe, rzadko występujące miejscowości : Cegielnia Rydzewska; Rydzewo Dwór, Łamane Grądy, Wólka Mała, Podliszewo, Wólka Piotrowska, Rajgrodzik, Przestrzele, Rajgród Pace, Pikły, Przejma Ciszewska, Zabród, Nowiny Młynarskie.
Jak to zwykle bywa i przez innych indeksujących jest pomijane, we wspomnianych zasobach znajdziemy dużo osób funkcyjnych i przedstawicieli oryginalnych zawodów, jak: bednarz, garbarz, kapelusznik, kowal, szynkarz, tkacz, tracz, czeladnik złotniczy, ekspedytor pocztowy, patron i sędzia Trybunału Województwa Mazowieckiego, budowniczy Twierdzy Modlin ówcześnie Nowogriegoriewską zwaną, Sędziowie Pokoju, członek Rządu Gubernialnego (tłumacz jęz. rosyjskiego), skarbnik i kontroler dochodów skarbowych, strażnicy celni, graniczni i leśni, policjanci, oficerowie i żołnierze, weterani dawnych wojsk polskich jak i im współczesnych wojsk rosyjskich carskich, ekonomowie i administratorzy z dóbr i dworów.
Są też aresztanci zmarli w aresztach i więzieniach w Płocku, Łomży, czy samym Rajgrodzie. Tym samym napotkamy świadków i osoby zgłaszające spoza parafii jak choćby strażnicy więzienni i tamtejsi proboszczowie.
Coraz częściej spotyka się zapis o tzw. luźniakach , luzakach czyli osób bez ziemi i obowiązku pańszczyzny, którą zaborca powoli znosił dla skłócenia warstwy chłopskiej ze szlachtą, gdyż ta ostatnia była głównym przyczynkiem do wzniecania buntów i powstań.
Wczytujący się skrupulatnie w ten zasób znajdzie tam także osoby pochodzące z Prus lub będące w podróży z innych części kraju.
W 1840 roku umiera kolejny proboszcz parafii rajgrodzkiej, ks. Michał Augustynowicz. Jego następcą staje się ks. Wincenty Michałowski. W całym tym okresie napotyka się bardzo dużo zgłoszeń aktów zgonów z lat poprzednich, co może utrudnić poszukiwania dla osób mało cierpliwych i wnikliwych.
Spotkamy liczne osoby o pochodzeniu szlacheckim, dziedzicznie na swych częściach zamieszkałe. W późniejszym okresie są one także wymieniane już jako szlachta nielegitymowana, ze względu na narzucone przez zaborcę obostrzenia i konieczność wylegitymowania się swym szlacheckim pochodzeniem, na co nie każdego było stać lub brak było takowej możliwości ze względu na zniszczenia dokumentów podczas zawirowań wojennych.
Znajdziemy także, w dalszym ciągu ślady pochówków na tzw. mogiłkach prywatnych, często z powodu braku środków na opłacenie tzw. „pokładnego”, co jest wzmiankowane.
Dodane do wyszukiwarki Geneo indeksy, których jest ponad 1100, stanowią część księgi sięgającej aż roku 1852. Ciąg dalszy więc nastąpi.
Zindeksowany materiał przekazał Mirosław Bronakowski, a rozszerzył do formatu JZI i wzbogacił o nowe informacje Zbigniew Mierzejewski. Dziękujemy!