Zapewne nie zdążyliście jeszcze dobrze zapoznać się z nowymi indeksami zgonów z Bargłowa, a już publikujemy kolejną księgę. Tym razem są to indeksy zgonów z parafii Studzieniczna z lat 1853-1867. Poza dużymi wsiami Kolnica i Płaska, do parafii należały wioski raczej niewielkie, przysiółki, domki śluzowych i rozliczne osady strażników leśnych. Mimo więc dużej rozciągłości lat zindeksowanego materiału nie jest tak bardzo dużo, jednak jest on niesłychanie interesujący. Dla przykładu przytaczamy akt zgonu emerytowanego dyrektora Kanału Augustowskiego, Wincentego Szyłajko. Nikt jednak nie znajdzie go wśród swoich przodków, gdyż zmarł nie pozostawiwszy potomstwa.
Niejako przy okazji udostępniamy zgony z 1923 roku z tej samej parafii, pochodzące z duplikatu ksiąg stanu cywilnego.
470 indeksów z księgi zgonów z lat 1853-1867 dodała Ula Wojewnik, a 6 indeksów z roku 1923 Renata Rapczyńska. Dziękujemy!
Ostatnia nasza aktualizacja indeksów zgonów z Bargłowa miała miejsce dokładnie tydzień temu. To długo, a więc dzisiaj jednocześnie piętnasta i szesnasta księga zgonów stanu cywilnego z Gminy Bargłów z lat 1824-1825. Łącznie to niemal 300 bardzo szczegółowych rekordów z ogromną ilością informacji genealogicznych.
Do bardziej interesujących zaliczyć można akt zgonu Stefana Karwowskiego (#70/1825), urzędnika stanu cywilnego, który podpisywał księgi bargłowskie przez kilkanaście lat, a którego pismo nie raz spędzało sen z powiek naszym indeksującym. Był osobą świecką, co należało do wyjątków w parafiach, które indeksowaliśmy, gdzie urzędnikami stanu cywilnego byli zwykle proboszczowie parafii rzymsko-katolickich. Stefan Karwowski zmarł w wieku zaledwie 36 lat na suchoty.
Obie księgi indeksowała Agnieszka Kuczkowska. Dziękujemy!
Uzupełnione o te księgi indeksy zgonów można znaleźć na stronie parafii Bargłów.
Czternasta zindeksowana przez nas księga zgonów stanu cywilnego z Gminy Bargłów obejmuje rok 1821. Zapełniamy nią małą lukę, która utworzyła się pomiędzy wcześniejszymi księgami, a księgą z 1822 roku opublikowaną kilka dni temu. Zachęcamy do ponownej lektury indeksów, bo z jednej strony aktualizacja nieduża (119 rekordów), ale jak to w księgach z tego okresu bywa, zawierająca mnóstwo informacji genealogicznych. Można uzyskać informacje nie tylko o rodzicach zmarłego, ale i o ich dzieciach, krewnych oraz luźniej spowinowaconych osobach, a także o numeracji domów we wsiach tej gminy.
Księgę indeksowała Renata Rapczyńska. Dziękujemy!
Uzupełnione o tę księgę indeksy zgonów można znaleźć na stronie parafii Bargłów.
Zgodnie z obietnicą do naszych tabel dodajemy dziś indeksy zgonów z z Augustowa lat 1894-1900. Tak jak poprzednio, indeksy te są wpasowane w “nasze” tabelki, ale wielu danych brakuje (daty, świadkowie, dodatkowe informacje o zmarłych). Mimo to uważamy, że takie zasadnicze dane genealogiczne zaspokoją podstawowe potrzeby genealogów poszukujących własnych korzeni. W miarę wolnego czasu będziemy uzupełniać brakujące dane. A może ktoś chciałby spróbować swoich sił i pomóc nam w tej materii (księgi są spisane po rosyjsku)?
Na obszarze parafii augustowskiej ostatnia dekada 19 wieku była bardzo interesująca. Znajdziemy tu metryki zgonów dotyczące osób lub ich najbliższych mieszkających na stałe w okolicznych parafiach, w Warszawie, Wielkopolsce czy na terenie ówczesnych Prus. Odnajdziemy tu osoby najróżniejszych profesji, np. aktora dramatycznego, czy sprzedawcę zagranicznych medykamentów, a także mnóstwo żołnierzy różnych szczebli. Oznacza to jedno – w tym okresie Augustów był miastem kwitnącym gospodarczo i kulturalnie, przyciągającym całe masy nowych przybyszów.
Księgę indeksowała Anna Croizet. Dziękujemy!
Uzupełnione o tę księgę indeksy zgonów można znaleźć na stronie parafii Augustów.
Jamiński Zespół Indeksacyjny systematycznie współpracuje z innymi mniej lub bardziej formalnymi grupami indeksującymi. Przekazujemy nasze indeksy (w uproszczonej postaci) do wyszukiwarek na stronach geneteki i Projektu Podlasie. Sami również pozyskujemy indeksy, które staramy się scalać z naszymi i publikować na naszych stronach. Tak właśnie jest tym razem. Są to indeksy zgonów z Augustowa z lat 1890-1893. Indeksy te są wpasowane w “nasze” tabelki, ale wielu danych brakuje (daty, świadkowie, dodatkowe informacje o zmarłych). Mimo to uważamy, że takie zasadnicze dane genealogiczne zaspokoją podstawowe potrzeby genealogów poszukujących własnych korzeni. W miarę wolnego czasu będziemy uzupełniać brakujące dane. Za kilka dni opublikujemy również zgony z Augustowa z kolejnej księgi obejmującej lata 1894-1900.
Księgę indeksowała Anna Croizet. Dziękujemy!
Uzupełnione o tę księgę indeksy zgonów można znaleźć na stronie parafii Augustów.
Dzięki bardzo sprawnej indeksacji Alicji Felkner mamy dziś możliwość zaprezentować kolejną księgę zgonów z Bargłowa, tym razem obejmującą rok 1822. To już trzynasta, znajdująca się w naszych zasobach księga z lat 1808-1825 zawierająca mnóstwo materiału genealogicznego na temat zmarłych, ich rodziców oraz zgłaszających. W tym roczniku pojawia się kilka osób wyznania starozakonnego, a także kilka osób przyjezdnych, np. handlarz zagranicznymi medykamentami.
Alicji dziękujemy za indeksację tej księgi i zapraszamy do lektury.
Uzupełnione o tę księgę indeksy zgonów można znaleźć na stronie parafii Bargłów.
Dziś powracamy do parafii Bargłów. Kolejnym zasobem, który mieliśmy na naszym indeksacyjno-weryfikacyjnym warsztacie, była księga zgonów stanu cywilnego z 1820 roku. To już dwunasta księga z lat 1808-1825 zawierająca mnóstwo materiału genealogicznego na temat zmarłych, ich rodziców oraz zgłaszających. Warto podkreślić, że 16% zmarłych zarejestrowanych w tej księdze urodziło się w pierwszej połowie 18 wieku.
Księgę indeksowała Alicja Felkner. Dziękujemy!
Uzupełnione o tę księgę indeksy zgonów można znaleźć na stronie parafii Bargłów.
Dzisiaj, po pewnej przerwie, dodajemy indeksy ze Studzienicznej z księgi urodzeń obejmującej lata 1864-1867. W tym okresie kościół w Studzienicznej był jeszcze kościołem filialnym parafii Szczebra, jednak z prawem prowadzenia osobnych ksiąg metrykalnych. Jak zwykle zwracamy uwagę na licznie tu występujących strażników śluz Kanału Augustowskiego oraz leśniczych i gajowych Puszczy Augustowskiej. Do pełni szczęścia brakuje kilku pierwszych kart księgi, a nazwiska tam występujące zostały wypisane z indeksu rocznego. Zapraszamy do lektury!
Bardzo często księgi metrykalne są w kiepskim stanie i ich stan z roku na rok pogarsza się. Winne jest temu nieprawidłowe przechowywanie, niedbalstwo, a czasem dostęp osób niepowołanych do dokumentów. Z drugiej strony zawierają one niezwykle cenne dla genealoga i historyka informacje o osobach żyjących w czasach dla nas już zamierzchłych. Często są to jedyne wzmianki w dokumentach o zwykłych ludziach, o naszych przodkach. Robimy co możemy, aby powstrzymać ten proces. Pierwszym krokiem jest zawsze fotografowanie lub skanowanie, aby zachować w postaci cyfrowej bieżący stan księgi. Kolejnym krokiem jest zindeksowanie księgi, aby udostępnić informacyjną zawartość księgi jak najszerszej rzeszy zainteresowanych i jednocześnie ograniczyć konieczność udzielania dostępu do księgi, która najlepiej się ma, gdy jest przechowywana w odpowiednich warunkach i nikt jej nie dotyka.
Niestety, czasem w nasze ręce wpadają księgi w bardzo złym stanie, w których część informacji metryk została już bezpowrotnie utracona. Z dużą dozą prawdopodobieństwa możemy stwierdzić, że gdyby nie nasza działalność, księgi ulegałyby dalszemu rozpadowi i coraz mniej informacji moglibyśmy z nich odczytać. Ostatnio wpadła w nasze ręce Księga Urodzonych z Augustowa z lat 1864-1868, która była w takim stanie jak na załączonych zdjęciach. Aż do znudzenia zachęcamy do uczestnictwa w indeksacji, tym razem właśnie ksiąg augustowskich, których kilka pojawiło się na naszej liście zasobów do zindeksowania. Wspólnie ratujmy księgi metrykalne!
Dzisiaj nietypowy wpis dotyczący krótkiej historii Rezerwowej Eskadry Rozpoznawczej SPL Dęblin. Piszę o tej jednostce ze względu na osobę podchorążego pilota Franciszka Bernatowicza, dziadka ciotecznego mojej żony, służącego w tym oddziale. Urodził się w Chicago w 1917 roku, ale jego ojciec Antoni pochodzi z Jastrzębnej w parafii Krasnybór i stąd powiązanie historii oddziału z tematyką, którą interesuje się Jamiński Zespół Indeksacyjny.
W 1921 roku cała rodzina Bernatowiczów wróciła do Polski i zamieszkała w Augustowie. W kolejnych latach za pracą przeprowadzili się do Grodna. Franciszek Bernatowicz zawsze interesował się lotnictwem i marzył o lataniu. W 1937 roku rozpoczął naukę w Szkole Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie, którą miał ukończyć w 1940 roku jako XIII Promocja. Plany te przerwała wojna. Promocja została przyspieszona i już 1 września Franciszek został mianowany podporucznikiem pilotem. Poniżej krótki, obejmujący kilkanaście dni rys historyczny jednostki, w której Franciszek Bernatowicz walczył we wrześniu 1939. Jego dalsze losy to długa historia, którą być może kiedyś opowiem.
Rezerwowa Eskadra Rozpoznawcza
W nocy z 6 na 7 września 1939 ewakuowany z Dęblina kpt. obs.Maksymilian Brzozowski (był wykładowcą w SPL Dęblin), otrzymuje na lotnisku Żyrzyn (za pośrednictwem płk. Wiedena) rozkaz Nacz. D-cy Lotnictwa, by zorganizował eskadrę rezerwową. Miały ją tworzyć przeszkolone załogi, które będą uzupełniały stany jednostek frontowych.
Personel latający miał się rekrutować z podchorążych, którzy w trybie przyspieszonym ukończyli 2-letni program Szkoły Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie. Kadrę załóg miało tworzyć pierwszych 10 lokat z Eskadry Szkolnej Obserwatorów Nr4 oraz Eskadry Ćwiczebnej Pilotażu Nr3 SPL.
Strzelców (samolotowych) miano doraźnie wybierać spośród podchorążych-obserwatorów lub chętnych z personelu technicznego, posiadających odpowiednie kwalifikacje.
Powstała więc Rezerwowa Eskadra Rozpoznawcza.
Dowódca eskadry: kpt.obs. M.Brzozowski
Obserwatorzy: pchor.pchor. Antoni Banachowicz, Władysław Cehak, Edward Chorąży, Wiktor Dobrzański, Alojzy Dreja, Stefan Gaweł, Jan Jozepajt, Gerard Kunowski, Bronisław Kuźniar, Józef Mika – czyli wszyscy z XIII promocji.
Piloci: pchor. pchor. Franciszek Bernatowicz, Czesław Daszuta, Kazimierz Dolicher, Bolesław Klecha, Włodzimierz Łomski, Jan Matuszkiewicz, Kazimierz Stankiewicz, Konrad Stembrowicz, Jerzy Zbierzchowski, plut.plut. inst.. Jan Kowalski, Henryk Pietrzak, Leonard Pruski.
Etatowy stan eskadry: tu kłopot.
Niby 7 sztuk PZL P-23A „Karaś”, ale wedle niektórych źródeł 9 lub 10 (chociaż tyle dobrego, że wszyscy są zgodni, że w tej eskadrze były tylko P-23A).
Polski lekki bombowiec i samolot rozpoznawczy PZL-P23A „Karaś”
Jeśli uważasz, że informacje zawarte na tej stronie są wartościowe, rozważ przekazanie dotacji w dowolnej wysokości. Każda suma wspomoże dodawanie nowych indeksów.
Konto: 37 1600 1462 1834 7686 6000 0001 w BGŻ BNP
Polski 
English 
