Z parafii Janówka zachowało się kilka bardzo starych ksiąg z XVII i początku XVIII wieku. Właśnie indeksy z jednej z nich przekazujemy w Wasze ręce: chrzty z lat 1702-1712.

To bardzo ciekawa księga z wielu powodów. Po pierwsze była prowadzona bardzo starannie przez ks. Jana Franciszka Sucharzewskiego, miejscowego proboszcza. Zapisywano miejscowość urodzenia dziecka, datę chrztu, imię dziecka, imię i nazwisko ojca, imię matki oraz imiona nazwiska i miejscowości zamieszkania chrzestnych. Niestety nie podawano nazwiska panieńskiego matki, więc poszukiwanie relacji rodzinnych po kądzieli jest nieco utrudnione. W początku XVIII wieku nie było jeszcze parafii Szczebra i w nowym zbiorze indeksów znajdziemy m.in. około 30 indeksów z miejscowości wcielonych pod koniec XVIII wieku do parafii szczeberskiej.

Ponadto znajdziemy tam ponad 50 chrztów z Augustowa i augustowskich przedmieść (Biernatki, Turówka, Żarnowo) oraz nieliczne chrzty z parafii Bargłów i Raczki. Z kolei ponad 100 razy do janowskiego kościoła przybywały chrzcić swoje dzieci rodziny z przygranicznych miejscowości pruskich, m. in. Prawdzisk, Giniów, Cimochów i innych. W księdze tej widać jak na dłoni bliskie związki pomiędzy katolikami po obu stronach granicy. Chrzestni dzieci mieszkańców polskich wsi pochodzili z Prus i odwrotnie, dzieci Polaków z Prus do chrztu trzymali mieszkańcy parafii leżących na terenie Królestwa Polskiego.

Warto również zwrócić uwagę na nazwiska, które jeszcze nie przybrały formy współczesnej. Oto kilka przykładów: Cieśluczyk (obecnie Cieśluk), Poźniaczyk (obecnie Późniak), Morgowniczyk (obecnie Morgownik) czy Kasjańczyk (obecnie Kasjan). Takich przykładów można mnożyć. Znajdziemy też bardzo liczne nazwisko, których próżno szukać w księgach metrykalnych spisywanych sto lat później. Rody wymarły na skutek późniejszych epidemii, bądź wyemigrowały w inne miejsca, które wydawały się lepsze do życia. Można też zwrócić uwagę na dość skromny wybór imion matek w tamtym okresie: 2/3 imion kobiet to Marianna, Katarzyna, Anna i Dorota. W przypadku imion ojców różnorodność była istotnie większa.

Skromność informacji o rodzicach w starych łacińskich księgach nadrabiana jest bogactwem informacji o chrzestnych. Osoby pochodzenia szlacheckiego chętnie często stawiali się przy chrzcielnicy, również w dwóch, trzech parach. Dzięki temu mamy szansę poznać mieszkańców ówczesnych dworów czy osoby pełniące różnorakie, często bardzo ważne funkcje państwowe. Przy analizowaniu wyników wyszukiwarki Geneo warto zagłębić się w sekcję ze szczegółami i bliżej przyjrzeć się chrzestnym.

W lipcu 1710 roku z księgi znikają wpisy ks. Sucharzewskiego, który tak ładnie przykładał się do jej prowadzenia. Podczas jego nieobecności chrzty w zastępstwie zapisują księża z sąsiednich parafii, którzy sporadycznie przybywają na janowska plebanię. Chrzczą również ojcowie zakonnicy z klasztoru w Krasnymborze. Ze względu na sporadyczną obecność księży, wierni po sakramenty udają się do kościołów w sąsiednich parafiach. Liczba wpisów gwałtownie spada – najczęściej jest to kilka wpisów jednego dnia, a potem wielotygodniowa, albo nawet wielomiesięczna przerwa. Również staranność tych wpisów pozostawia wiele do życzenia, a wręcz nie uzupełniano zapasu inkaustu tylko dolewano do kałamarza wody przez co zapisy są wyblakłe i niesłychanie trudne do odczytania.

Bałagan był na tyle duży, że nie odnotowano nawet wyraźnie rozpoczęcia zapisów w kolejnym 1712 roku, co poskutkowało błędnym opisem księgi podczas wizytacji wysłannika Prześwietnego Konsystorza Generalnego 140 lat później – metryki z roku 1712 zaliczono do metryk z roku 1711. Na szczęście w drugiej połowie marca 1712 roku do pracy proboszcza wraca ks. Sucharzewski i wpisy znów stają się pięknie uporządkowane.

Ponad 680 metryk zindeksował z łaciny (przy wsparciu całego zespołu) Krzysztof Zięcina. Dziękujemy!

Kontynuujemy uzupełnianie bazy danych wyszukiwarki Geneo o kolejne indeksy z parafii Rajgród. Niedawno dodaliśmy zawartość księgi kościelnej chrztów z lat 1818-1825. W tym samym równolegle okresie prowadzone były księgi cywilne. Niestety, jeśli chodzi o urodzenia zachowały się tylko dwie, z samej końcówki tego okresu – z lat 1824 i 1825.

Jakie są różnice pomiędzy księgami kościelnymi a cywilnymi, to chyba już wszyscy wiedzę, bo wielokrotnie o tym pisaliśmy. Po pierwsze pierwsza z nich we wpisach podaje chrzestnych, natomiast druga zawiera informacje o świadkach. Ponadto w księdze cywilnej znajdziemy przedstawicieli różnych wyznań, w tym kilkadziesiąt metryk narodzin dzieci żydowskich, których liczni przedstawiciele zamieszkiwali wtedy Rajgród i okolice. Z kolei w księdze kościelnej są wpisy dotyczące osób zamieszkujących przygraniczne tereny Prus, których próżno szukać w księgach cywilnych. Są też drobniejsze różnice, wynikające z pomyłek, pominięć i ewentualnych korekt. Wszystko to świadczy o konieczności indeksowania obu rodzajów ksiąg, mimo że dotyczą tego samego okresu czasu.

Pracy tej podjął się Mirosław Bronakowski i dostarczył niemal 500 nowych indeksów. Dziękujemy!

Do wyszukiwarki Geneo dodajemy dziś ostatni fragment księgi zgonów obejmujący  lata 1847-1852. Nadal pojawiają się ciekawe zawody i funkcje, a także wyraźne rozdzielenie szlachty wylegitymowanej od nielegitymowanej, co może mieć znaczenie dla przyszłych poszukiwań genealogicznych.

Dociekliwsi poszukiwacze odnajdą parę kolejnych zgonów z aresztów, jak i osoby pochodzące z dalszych stron, w tym także ślady po żołnierzach, górniku, budowniczych twierdzy Modlin, tkacza, stolarzy, bednarzy, szynkarzy,  policjantów, furmanów, pasterzy,  mularzy, pracowników tartaku o tym samym nazwisku i zmarłych jednego dnia (wypadek?) i wiele innych.

Z ciekawszych zawodów można wspomnieć komisjonera czyli agenta handlowego oraz traktiernika czyli restauratora, właściciela zajazdu. Jest także co najmniej jeden samobójca.

W tej części także wiele osób pozostaje pochowanych na mogiłkach prywatnych, bez księdza i opłaty tzw. „pokładnego”, a zgłoszenia do akt odbywały się często z dużym opóźnieniem. Metryki spisywane były nieco chaotycznie, zdarzały się przeskoki w numeracji, a rocznik 1852 w tej księdze kończy się pod koniec września.

Indeksacja została wzbogacona przede wszystkim o daty dzienne zgonów, dane świadków i dodatkowe informacje w stosunku do tego co można odnaleźć było do tej pory w Genetece. Jak się okazuje zwłaszcza daty dzienne z opóźnionych zapisów są istotne i wyjaśniają niekiedy przyczyny takiego opóźnienia. Statystyka i chronologia każą domniemywać, iż prawdopodobnie nie każdy zgon i narodziny mogą być odnotowane w księgach lub zupełnie pod innym rocznikiem.

Niemal 550 nowych indeksów przygotował Zbyszek Mierzejewski. Dziękujemy!

Im więcej osób z nami współpracuje przy indeksacji, tym częściej i więcej indeksów możemy Wam przekazywać. Dzisiaj kolejna, solidna porcja danych została wgrana do bazy wyszukiwarki Geneo. Są to indeksy urodzeń z parafii Rajgród z księgi kościelnej obejmującej lata 1818-1825. Księga prowadzona była częściowo w języku polskim, a częściowo w języku łacińskim i jak to często z księgami kościelnymiw tym okresie bywało, zapisy są dość niedbałe. Mimo to zawierają wiele cennych informacji genealogicznych, nie tylko o urodzonych i ich rodzicach, ale również o chrzestnych, którzy zawsze byli skrzętnie wynotowywani.

Niemal 1900 metryk zindeksował Mirek Bronakowski. Dziękujemy!

W nocy do bazy danych wyszukiwarki Geneo dodaliśmy kolejne indeksy zgonów z parafii Janówka. Zindeksowana księga z lat 1918-1924 liczy nieco ponad 530 metryk. Poszukujący swoich powiązań rodzinnych z parafiami Raczki i Szczebra, dla których większość ksiąg zaginęła, również będą zadowoleni. Zapisujący w każdym akcie wskazywał miejsce urodzenia zmarłej osoby i dzięki temu znajdziemy tu dane kilkudziesięciu osób pochodzących z tych skąpo uposażonych w księgi parafii.

Warto też wspomnieć o zmarłych osobach, przy których zapisano “zamieszkały/zamieszkała na ewakuacji”. Większość z nich pochodziła z parafii Żodziszki i Wojstom, a więc z powiatu święciańskiego guberni wileńskiej. Powiat święciański był intensywnie oblężany przez wojska niemieckie w latach 1915-1918, co spowodowało ucieczkę ludności cywilnej w spokojniejsze regiony. Najprawdopodobniej część z nich trafiła właśnie w okolice Janówki.

Księga znajduje sie w zasobach Archiwum Państwowego w Suwałkach. Zindeksowała ją Wiola Ostrowska. Dziękujemy!

Przed chwilą do wyszukiwarki Geneo dodaliśmy zindeksowaną zawartość trzech ksiąg ślubów z parafii Krasnopol. Są to lata 1819, 1821 i 1822.

Chyba najciekawszym znaleziskiem w tych trzech księgach jest akt ślubu wielmożnego Stanisława Zawadzkiego, porucznika Wojsk Polskich, komendanta Żandarmerii w Obwodzie Sejneńskim, urodzonego w Horodence (obecnie Ukraina) ze szlachetną Anielą Ossowską pochodzącą z Kukowa parafii rajgrodzkiej. Tymże aktem małżeństwa uprawniają również swoich pięcioro dzieci spłodzonych przed ślubem, które wymienione są z imienia i wieku. Znakomita garść informacji genealogicznych!

Ponadto na świadków swego ślubu młodzi powołali znamienitych wojskowych: Józefa Ładowskiego (35 lat) porucznika Wojsk Polskich, komendanta żandarmerii w Obw. Sejneńskim z Sejn, Jana Krajewskiego (30 lat) porucznika Wojsk Polskich komenderowanego do spisu wojskowego w Obw. Sejneńskim z Sejn i Stanisława Boguckiego (37) adiutanta komisji obwodowej z Sejn, a także miejscowych obywateli: Wincentego Litwińskiego, pisarza Sądu Spornego Pow. Sejneńskiego z Sejn oraz Jana Bartłomieja Boraczewskiego (55) byłego burmistrza Sejn zamieszkałego podówczas w Krasnopolu. Wszyscy oni złożyli swoje podpisy pod aktem.

Indeksowali: Anna Bury (1819) i Tomasz Gaździński (1821 i 1822). Dziękujemy!

Aż 270 razy proboszcz jeleniewski, ks. Antoni Bajkowski musiał podpisać się pod aktami urodzeń w 1813 roku. Jak w każdym roku nie zawsze ojcowie stawiali się do spisania aktu urodzenia. W przypadku urodzenia się dziecka pozamałżeńskiego, o ile ojciec sam nie przyznał się przed urzędnikiem stanu cywilnego do ojcostwa, wpisywano “ojciec nieznany”, a urodzenie zgłaszała akuszerka lub inna osoba z bliskiej rodziny. Zdarzało się też, że ojcu zmarło się przed narodzinami dziecka. Jednak jeden przypadek nieobecności ojca wart jest osobnego wzmiankowania. W akcie #152/1813 gdzie dziecko zgłaszała akuszerka w zastępstwie nieobecnego ojca zapisano, że ojciec jest nieobecny gdyż “od kilku miesięcy do furmanek wojskowych będąc zajęty, dotąd przytomny nie jest”. Ech, w wojsku musiało być dużo taniej gorzałki, aby ciężka służba choć trochę przyjemna bywała 🙂

Księgę zindeksowała Agnieszka Matusiak inaugurując współpracę z JZI. Dziękujmy i zapraszamy do wyszukiwarki Geneo!

Dzisiaj do wyszukiwarki Geneo dodaliśmy indeksy zgonów z Bargłowa z księgi obejmującej lata 1826-1835. W owych czasach śmierć zbierała obfite żniwo, przede wszystkim wśród dzieci. Nie liczyło się, czy rodzice są z klasy chłopskiej, czy bogato uposażonymi dziedzicami. I tak umiera dwójka dzieci wielmożnych Klemensa Karwowskiego i jego żony Elżbiety z d. Daszkiewicz, dziedziców folwarku Wólka. W młodzieńczym wieku umierają Joanna Mackiewicz z Netty, córka wielmożnych Jana i Teodory, Amelia Wejnerowska córka wielmożnego komisarza Dyrekcji Generalnej Dóbr Lasów Narodowych oraz Zofia Święczkowska, żona dziedzica dóbr Konopek. Warto też zwrócić na znamienite osoby pojawiające się wśród zgłaszających, którzy pojawiają się zbyt licznie na bargłowskiej plebanii, aby ich tu wymieniać.

Bargłów był podówczas bardzo rozległą parafią, więc dziesięć lat rejestrowania zgonów dało łącznie ponad 1300 indeksów, które mozolnie zindeksowała Renata Rapczyńska. Dziękujemy!

Kolejna partia zgonów z Rajgrodu do roku 1846, która została rozszerzona do naszego formatu i wzbogacona o szereg informacji.

W tym zasobie spotkamy się także z aktami zgonu z kościoła w Rydzewie, który stał się samodzielną parafią.
Pojawiają się także liczne nowe, rzadko występujące miejscowości : Cegielnia Rydzewska; Rydzewo Dwór, Łamane Grądy, Wólka Mała, Podliszewo, Wólka Piotrowska, Rajgrodzik, Przestrzele, Rajgród Pace, Pikły, Przejma Ciszewska, Zabród, Nowiny Młynarskie.

Jak to zwykle bywa i przez innych indeksujących jest pomijane, we wspomnianych zasobach znajdziemy dużo osób funkcyjnych i przedstawicieli oryginalnych zawodów, jak: bednarz, garbarz, kapelusznik, kowal, szynkarz, tkacz, tracz, czeladnik złotniczy, ekspedytor pocztowy, patron i sędzia Trybunału Województwa Mazowieckiego, budowniczy Twierdzy Modlin ówcześnie Nowogriegoriewską zwaną, Sędziowie Pokoju, członek Rządu Gubernialnego (tłumacz jęz. rosyjskiego), skarbnik i kontroler dochodów skarbowych, strażnicy celni, graniczni i leśni, policjanci, oficerowie i żołnierze, weterani dawnych wojsk polskich jak i im współczesnych wojsk rosyjskich carskich, ekonomowie i administratorzy z dóbr i dworów.

Są też aresztanci zmarli w aresztach i więzieniach w Płocku, Łomży, czy samym Rajgrodzie. Tym samym napotkamy świadków i osoby zgłaszające spoza parafii jak choćby strażnicy więzienni i tamtejsi proboszczowie.

Coraz częściej spotyka się zapis o tzw. luźniakach , luzakach czyli osób bez ziemi i obowiązku pańszczyzny, którą zaborca powoli znosił dla skłócenia warstwy chłopskiej ze szlachtą, gdyż ta ostatnia była głównym przyczynkiem do wzniecania buntów i powstań.

Wczytujący się skrupulatnie w ten zasób znajdzie tam także osoby pochodzące z Prus lub będące w podróży z innych części kraju.

W 1840 roku umiera kolejny proboszcz parafii rajgrodzkiej, ks. Michał Augustynowicz. Jego następcą staje się ks. Wincenty Michałowski. W całym tym okresie napotyka się bardzo dużo zgłoszeń aktów zgonów z lat poprzednich, co może utrudnić poszukiwania dla osób mało cierpliwych i wnikliwych.

Spotkamy liczne osoby o pochodzeniu szlacheckim, dziedzicznie na swych częściach zamieszkałe. W późniejszym okresie są one także wymieniane już jako szlachta nielegitymowana, ze względu na narzucone przez zaborcę obostrzenia i konieczność wylegitymowania się swym szlacheckim pochodzeniem, na co nie każdego było stać lub brak było takowej możliwości ze względu na zniszczenia dokumentów podczas zawirowań wojennych.
Znajdziemy także, w dalszym ciągu ślady pochówków na tzw. mogiłkach prywatnych, często z powodu braku środków na opłacenie tzw. „pokładnego”, co jest wzmiankowane.

Dodane do wyszukiwarki Geneo indeksy, których jest ponad 1100, stanowią część księgi sięgającej aż roku 1852. Ciąg dalszy więc nastąpi.

Zindeksowany materiał przekazał Mirosław Bronakowski, a rozszerzył do formatu JZI i wzbogacił o nowe informacje Zbigniew Mierzejewski. Dziękujemy!