| A morte |
|
– po śmierci |
| ad aquilonem |
|
– po stronie północnej |
| ad meridiem |
|
– na południu (miejsce pochowania na cmentarzu) |
| ad septetronem |
|
– na północy (miejsce pochowania na cmentarzu) |
| ad volwas |
|
– przy bramie (miejsce pochowania na cmentarzu) |
| abiit |
|
– zmarły |
| abitus est |
|
– zmarł |
| abita est |
|
– zmarła |
| aevum |
|
– wieczność |
| Aspersit |
Asp. |
– pokropił (najuboższy rodzaj ceremonii pogrzebowej) |
| aquilo (odm. aquilonis, aquilonem) |
|
– północ |
| Aquilonia(e) |
|
– północ |
| atheus |
|
– bezbożnik |
| beate memoriae |
|
– świętej pamięci, nieżyjący,zmarły |
| cimeterium |
|
– cmentarz |
| cippus |
|
– słup, nagrobek |
| ca(e)meterio |
|
– cmentarzu |
| co(-a)emeterio |
crio, coem |
– cmentarzu |
| Coemeterio Communi |
|
– cmentarzu powszechnym |
| coemeterium |
|
– cmentarz |
| conditorium |
|
– trumna, grobowiec |
| confessus |
|
– wyspowiadany |
| contumulo |
|
– pochować,nakryć mogiłą |
| corpus |
|
– ciało, ale i zwłoki |
| crucem |
|
– krzyżem |
| decessit |
|
– zmarł(a) |
| defleo |
|
– opłakać |
| defleo, ere, flevi, fluxi |
|
– opłakuję |
| defuit |
|
– odszedł (w sensie zmarł) |
| defunctae |
|
– zmarłej |
| defunctam |
def |
– zmarłej |
| defuncti |
|
– zmarłego |
| defunctum |
|
– zmarłym |
| defunctus |
|
– zmarły |
| defunctusa |
|
– zmarła |
| delamentor |
|
– opłakiwać |
| demortuam |
|
– zmarłą |
| denatus |
|
– zmarły |
| denatus est |
|
– zmarł |
| denicalis |
|
– odnoszacy się do zmarłych, np. ferie d. – dni zaduszne |
| derelicta |
|
– pozostała, pozostawiona (błędnie jako wdowa) |
| derelicti Vidui Uxor |
|
– pozostałego wdowca żona |
| derelictis |
|
– pozostawiła |
| derelinquens |
|
– pozostawiwszy |
| dexteram partem |
|
– po prawej stronie (miejsce pochowania na cmentarzu) |
| egressus |
|
– egressus animae e corpore – wyjście duszy z ciała |
| epigonus |
|
– pogrobowiec |
| excedens |
|
– przekraczający |
| extrema |
|
– ostatnim |
| extrema unctio |
|
– ostatnie namaszczenie |
| extrema(-ã) unctione |
|
– ostatniego namaszczenia |
| Finivit vitam |
|
– zakończył życie |
| fodi |
|
– zakopać, pochować |
| gratis |
|
– darmo |
| grossos |
gr |
– groszy |
| humatio |
|
– pochówek |
| in extremi agere |
|
– dogorywać |
| in extremis |
|
– na łożu śmierci |
| in sepulchro |
|
– w grobie |
| inanimata |
|
– nieżywa |
| inhumatus |
|
– nie pochowany, nie pogrzebany |
| insepultus |
|
– nie pogrzebany |
| intumulatus |
|
– nie pogrzebany |
| Libri autem Defunctorum sic sonant |
|
– księgi zaś zmarłych tak brzmią |
| maritus derelictae |
|
– mąż pozostałej |
| Memorabilis |
|
– godny pamięci |
| migratum |
|
– przesiedleńca (w sensie: z ziemskiego padołu na wyżyny niebieskie) |
| moritur |
|
– zmarł |
| mortem |
|
– śmierci |
| mortis |
|
– zmarły |
| mortui |
|
– zmarłego |
| mortuonata |
|
– nieżywo narodzona (dziewczynka) |
| mortuonatus |
|
– nieżywo narodzony (chłopiec) |
| mortuorum |
|
– zmarłych |
| mort(u)us |
|
– zmarły |
| munita |
|
– opatrzona |
| munitus(a) |
|
– namaszczony(-a), opatrzony |
| non vivens |
|
– nie żyjący |
| Non provisus propter mortem repentinam |
|
– Nie opatrzony z powodu nagłej śmierci |
| nosocomium, nosocomia |
|
– szpital dla ubogich, przytułek |
| obdormitus est |
|
– zasnął (zmarł) |
| oberunt |
|
– zmarli |
| obiit dawn. obijt |
|
– zmarł(a, o), odszedł |
| obiit in Domino |
obiit in Dno z kreską |
– zmarł(a, o) w Panu |
| obitus |
|
– zmarł(a) |
| olim |
ol. |
– niegdy, niegdyś żyjąca(-y) (tj. zmarła(-y)) |
| orbator |
|
– ten który osieroca |
| ossarium |
|
– kostnica, urna na kości lub popiół |
| periit |
|
– zmarł |
| peritus |
|
– zmarły |
| peritus est |
|
– zmarł |
| piae memoriae |
p. m. |
– świętej pamięci |
| pie defunctae |
pd. |
– pobożnie zmarłych czyli świętej pamięci |
| pie defuncti |
pd. |
– pobożnie zmarłych czyli świętej pamięci |
| post defunctam |
p. def., pdf |
– po zmarłej |
| post pie defunctum |
ppd. |
– po Śp. |
| posthumus |
|
– pośmiertny czy pogrobowiec ? |
| posthumi |
|
– pogrobowczynią |
| proles femini sexus mortua nata |
|
– dziecko płci żeńskiej urodzone martwe |
| proles masuculini sexus mortuus natus |
|
– dziecko płci męskiej urodzone martwe |
| Prov. SS. Sacramentis |
|
– opatrzony Najświętszymi Sakramentami |
| provisus |
|
– zmarły opatrzony ostatnim sakrament |
| provisus |
|
– zmarły opatrzony sakramentami |
| puella morta |
|
– nieżywa dziewczynka |
| puer mortus |
|
– nieżywy chłopczyk |
| refectus |
|
– posilony, pokrzepiony |
| relicta |
|
– wdowa |
| relictae |
|
– pozostałej (tj. wdowy) |
| reliquit |
|
– zostawił |
| requiescat in pace, R.l.P. |
|
– niech spoczywa w pokoju |
| roboratus |
|
– pokrzepiony |
| Sacramentis |
|
– Sakramentami |
| Sacramentis munita |
|
– Sakramentami opatrzona |
| Saepelivi |
|
– pochowałem |
| Sanctam Eucharistiam |
S. Eucharistiam |
– Św. Eucharystię |
| Sanctis Sacramentis provisus |
S. Sacram prov. |
– Świętymi Sakramentami opatrzony |
| SS. Sacramentis provisus |
SS. Stis prov. |
– Najświętszymi Sakramentami opatrzony |
| SanctiSimis Sacramentis munitus |
SSmis Sacramentis munitus |
– Najświętszymi Sakramentami opatrzony |
| Sanctissimo Viatico |
Smo Viatico, Ssmo Viatico |
– Najświętszym (czy Świętym?) Wiatykiem |
| sepelivi |
|
– pogrzebać, pochować |
| sepelivit |
sepl |
– pochował |
| sepulcrum |
|
– pogrzebać/pochować czy grób ? |
| sepulta |
|
– pogrzebana, pochowana |
| sepultura |
sepul |
– pogrzeb, pogrzebu |
| sepultus |
sepul |
– pogrzebany, pochowany |
| sine liberis |
|
– bezdzietny |
| squlatoris |
|
– żałoba |
| tantum confessus |
|
– tylko wyspowiadany (czyli zszedł po otrzymaniu rozgrzeszenia, ale przed przyjęciem Wiatyku) |
| tectum |
|
– pogrzebać |
| transitus est |
|
– umarł |
| tumulatus |
|
– pochowany |
| tumulo |
|
– pogrzebać, pochować |
| tumulus |
|
– grób, kurhan, mogiła, grobowiec |
| unctio extrema |
|
– ostatnie namaszczenie |
| unctione |
|
– namaszczeniem |
| Unde patet Curato, personam defunctam esse eandem, sicuti ipsi relatum |
|
– od kogo ksiądz otrzymał informację o zgonie, np. od krewnego zmarłego: na podstawie świadectwa matki zmarłej |
