Portret Michała Szabuniewicza (1903-1941) w mundurze policyjnym z jego służby w Gibach zrobiony w latach 20. Szabuniewicz od roku 1928 był komendantem policji w Wiżajnach. W tym samym roku ożenił się z Marią Jaśkiewicz i mieszkał z nią w służbowym mieszkaniu na komisariacie. Mieli troje dzieci- Irenę, która urodziła się w 1929 roku, Tadeusza (1930) oraz Romana (1934). Był wielokrotnie nagradzany i odznaczany za wzorową służbę: Brązowym Krzyżem Zasługi, Medalem Niepodległościowym i Brązowym Medalem za Długoletnią Służbę. W 1937 Michał Szabuniewicz pełnił funkcję komendanta komisariatu w Wiżajnach, a następnie został mianowany dowódcą policji w Raczkach, gdzie pozostał aż do wybuchu wojny. Po rozpoczęciu wojny pracował jako robotnik w raczkowskim młynie motorowym. W dniu 20 kwietnia 1940 roku został aresztowany podczas operacji unicestwienia polskiej inteligencji. Zaproponowano mu współpracę z Gestapo, ale Szabuniewicz stanowczo odmówił. Za odmowę trafił do suwalskiego więzienia, skąd zesłano go do KL Sachsenhausen (numer więźnia 24737), a następnie do obozu koncentracyjnego w Gusen, gdzie prawdopodobnie został zamordowany 21 lipca 1941 roku. W aktach obozowych wpisano, że przyczyną śmierci Szabuniewicza była gruźlica, co według relacji obozowych kolegów, którzy przeżyli pobyt w obozie, było nieprawdą.
Polski 
English 
